حرم که ندیده باشی....

بین الحرمین که ندانی کجاست....

خود به خود آتش میگیری ! حتما که نباید روضه گوش داد!

ترم جديد در راه است

نام درس : عشق

نام استاد : "حسين ع "

اما

تو شاگرد خوبي باش رفيق ...

دست من خورد به آبی كه نصیب تو نشد 
                                                        چشم من داد از آن آب روان تصویرم‏

باید این دیده و این دست دهم قربانی‏
                                                         تا كه تكمیل شود حج من و تقدیرم

هوالحبیب

بیست و چهارم ذی الحجه؛ روز مباهله

پیامبر اسلام فاطمه را به مصداق «نسائنا»، حسن و حسین را به مصداق «ابنائنا» و علی را به مصداق «انفسنا» (که جان و خویشتن ِ پیامبر اسلام است) در محضر پروردگار خویش گردآورده، این عزیزترین کسانش را چون گواهی بر صدق رسالتش در مباهله با مسیحیان.
فرشته وحی آیه تطهیر را نازل می‌کند ...
پیامبر (ص)، حسین (ع) را در آغوش و دست حسن (ع) را در دست داشت، فاطمه (س) به دنبال آن حضرت و علی بن ابی طالب (ع) پشت سر وی حركت می‌كردند ...
اسقف مسیحیان نجران که آنان را دید گفت: من چهره‌هایی را می‌بینم كه هر گاه دست به دعا بلند كنند و از درگاه الهی بخواهند كه بزرگ‌ترین كوه‌ها را از جای بكند، فوراً كنده می‌شود. پس چگونه ما با این اهل فضیلت مباهله نمائیم ...

دهم محرم؛ روز عاشورا

حضرت اباعبدالله الحسین(ع)  _ هم _ زینب، لیلا، سکینه و رقیه(س) را به به مصداق «نسائنا»، علی اکبر، علی اصغر و قاسم(ع) را به مصداق «ابنائنا» و عباس(ع) را به مصداق «انفسنا» (که جان و خویشتن ِ اباعبدالله الحسین است) در کربلا گردآورده، این عزیزترین کسانش را چون گواهی بر صدق دعوتش در برابر  یزیدیان.
فرشته ی وحی برای وعده ی یاری نازل می شود ...
اباعبدالله الحسین(ع)، علی اصغر(ع) به خون سیراب را در آغوش و پیکر صد پاره ی عباس و علی اکبر و قاسم(ع) را در برابر دیده داشت، زینب(س) به دنبال حسین(ع) و سکینه و رقیه (س) پشت سر زینب می دویدند ...
یزیدیان آنان را دیدند و ...

هر جا

سخن از اعتماد است

نام ٍ "علي ع" مي درخشد ..

هوالحبیب

این شب ها ماه، کامل است و بر فراز.
پاره پاره است و در فرود، ماه ِ ماه ِ دیگر،
بی سر، بی دست، بر خاک ...

(تقدیم به ماه بنی هاشم)